مدل‌های موشی سرطان (روش‌ها و پروتکل‌ها)

. 

مترجمین:

دکتر اکرم علیزاده ، دکتر ثریا قاسمی، دکتر پگاه خسرویان، لیلا رضاخانی، مرتضی علیزاده، فاطمه امینی چرمهینی 

کتاب حاضر به ژنتیک‌دان‌ها، بیولوژیست‌های مولکولی، بیوشیمی دان‌ها و پزشکان علاقمند به استفاده از مدل‌های موش در تحقیقات سرطان اختصاص داده شده است. استفاده از آن‌ها به‌عنوان مدل‌های سرطان باعث فهمیدن استثنایی بیولوژی و ژنتیک سرطان‌های انسان شده است. موش‌ها نشانه‌های بیماری یکپارچه و زایمان‌های نوزاد با تعداد کافی دارند و در دست گرفتن و مدیریت‌شان آسان است و حتی ویژگی‌هایی دارند که توجه محققین سرطان را چندین دهه است جلب کرده‌اند. تعیین توالی ژنوم موش‌ها میزان شباهت ژنومیک را با پستانداران دیگر ازجمله انسان‌ها نشان داده است. این بررسی‌های ژنومیک به همراه اصلاح تکنیک‌های مهندسی ژنتیک باعث افزایش ارزش مدل‌های موش برای تحقیقات سرطان و دیگر اختلالات انسانی شده‌اند.

علیرغم مصرف گسترده‌ی آن‌ها در تحقیقات سرطان، هنوز در جامعه‌ی علمی و بالینی با شبهه‌هایی در مورد ارزش و ارتباط آن‌ها با سرطان انسان وجود دارد. این احتمالاً به واسطه‌ی تفاوت‌های موجود بین موش‌ها و و انسانها و نیز بدین خاطر است که اکثر آزمایشات بالینی هنوز علیرغم استفاده از مدل‌های موش در مراحل تحقیقات کشفی قبلی با شکست مواجه می‌شوند. دانشمندان می‌دانند که مدل‌های موش را باید بهبود دارد و فصل‌های این کتاب دیدگاهی جدید در مورد روش انجام این بهینه‌سازی مدل‌های حیوانی را ارائه می‌کنند. با در نظر گرفتن تعداد مدل‌های رو به افزایش برای سرطان‌های مختلف، فصل‌های اول این کتاب بهترین رویکردها را برای استفاده از مدل‌های موش در انواع تومورهای خاصی که ارتباطی بالینی دارند مورد بحث قرار می‌دهند. بخش دوم کتاب، تکنولوژی‌های قدرتمندی را مورد بحث قرار می‌دهد که عکسبرداری in vivo را برای دنبال کردن رشد اولیه و متاستاتیک تومور از مراحل آغازین ایجاد تومر را ممکن می‌نماید. این مدل‌ها می‌توانند به‌طرز دقیق‌تر و درست‌تری سرطان‌های تک‌گیر انسانی را با کنترل زمان‌بندی و محل جهش‌ها حتی در تک سلولی‌ها و با بهبود مشخصات فنوتیپی تحریک شده توسط این جهش‌ها در موش‌های زنده مدل‌سازی کنند. بدون شک، این مدل‌های موش پیچیده، درک ما را از شروع سرطان‌، نقش‌های سیستم ایمنی، رگ‌زایی تومور، تهاجم و متاستاز و انواع ارتباطات مولکولی مشاهده شده در سرطان‌های انسانی را بهبود می‌دهد.